In dit vervolg op Simone, gaat de Duitse Simone naar het land van haar biologische vader, Bretagne. Ze is nu onderwijzeres en het verdriet en de teleurstelling om een pleegkind te zijn, werden verwerkt en overwonnen. Simone voelt zich nu sterk genoeg om de streek waar haar echte vader woont te bezoeken. Ze voelt zich aangetrokken tot de streek, maar ze begrijpt ook dat haar moeder hier nooit had kunnen aarden. Ze ontmoet haar vader, die een vrouw en kinderen heeft. Voor die kinderen blijft het een geheim dat Simone hun halfzusje is. Rijper en volwassener verlaat Simone kaap Finèstre, maar zij weet dat ze ooit zal terugkeren. Voor het land zelf, omdat zij zich met het Bretonse volk verwant voelt, maar ook voor Alain, een Bretonse jongen, waar ze tijdens haar vakantie verliefd op werd.