De introductie en de opkomst van televisie in Nederland resulteerden in negatieve en verontruste geluiden in de pers. Het fenomeen was vanaf de introductie in de jaren vijftig al direct omstreden, onder politici, religieuzen en intellectuelen. Allen maakten ze zich zorgen over de negatieve invloed van televisie op de kijkers. In zijn proefschrift analyseert mediawetenschapper Crone het debat dat van oudsher over de rol van televisie gevoerd werd in kranten en tijdschriften. Volgens hem draait het discours om de overtuiging dat televisie de macht heeft om de kijker te corrumperen, en de kijker niet het vermogen heeft om zich hiertegen te verzetten. De kwalijke invloed van televisie is een vooronderstelling, en is altijd uitgangspunt geweest van de discussie. Hij onderscheidt drie belangrijke groepen binnen het discours: 'de kwetsbare kijker', 'de deskundige' en 'de beschermer'. De kwetsbare kijker moest enerzijds worden beschermd tegen televisie, maar anderzijds ook worden opgevoed. Parallellen met de strijd om de herijking van de gezagsverhoudingen in Nederland.